Η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ και το Μεταναστευτικό στο Army Alert

Με αναφορά σε άρθρο του @rmy @lert, της 16 Απρ.2011,  αναφορικά με την Κα Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, Ηθοποιό και Πολιτική Επιστήμονα, διαπιστώνω ότι λίγοι ενδιαφέθηκαν για την ουσία των απόψεων της στη συνέντευξη της. Όπως επίσης είδα και τα άλλα βίντεο, το ένα που περιλαμβάνει τις ταινίες με "ερωτικές" σκηνές (θα ήταν υπερβολή να τις θεωρήσουμε "σκληρές" με βάση όσα βλέπουμε κάθε βράδυ προμεσονύκτια στις τηλεοράσεις μας), όπως και την εκπομπή "Ανατροπή" του Πρετεντέρη, οπότε και αντιλήφθηκα για ποιο λόγο την χλευάζουν ορισμένοι. Προσωπικά δεν άκουσα να λέει τίποτα μεμπτό, αλλά ούτε θα μπορούσα να την αξιολογήσω αντικειμενικά για την καταλληλότητα της για τη θέση συμβούλου Υπουργού, που είναι το θέμα του άρθρου στο συγκεκριμένο blog.  

Γνωρίζοντας όμως μερικούς από τους εκλεγμένους Υπουργούς των τελευταίων 10ετιών, και εκ του προχείρου από το λόγο της, την θεωρώ κατάλληλη ακόμη και για Υπουργό και βεβαιότατα καταλληλότερη για βουλευτής αν την συγκρίνουμε με ορισμένους βουλευτές (για να μην το περιορίζουμε στις γυναίκες) γόνους βουλευτικών οικογενειών ή μη, τους τραγουδιστές και ηθοποιούς που εκλέγονται με βάση την αναγνωρισιμότητα τους και μόνο, ή τέλος με κάποιες άλλες κατ' εξοχήν "γλάστρες" (εδώ μάλλον προηγούνται οι γυναίκες διότι μάλλον μόνο άνδρες τις ψηφίζουμε) που κανένα άλλο προσόν δεν έχουν εκτός από την εμφάνιση τους.... 

Ας είμαστε ειλικρινείς στο τι μας ενοχλεί απέναντι στην ωραία Αφροδίτη. Οι επαγγελματικοί της στόχοι ή τα όνειρα της για το μέλλον της χώρας μας κι οι πολιτικές της απόψεις; Βέβαιο είναι ότι δεν μας ενοχλεί το σώμα της ούτε οι σπουδές της και προσωπικά αντιλαμβάνομαι ως χυδαίο τον τρόπο που το @rmy @lert χειρίζεται την υπόθεση στο άρθρο του, κι ενδεχομένως διότι δίνει έμφαση σε μία εκφορά του λόγου της "σύμβουλος Υπουργού", που αντιλαμβάνομαι ως μία θεμιτή επιθυμία για κάποιο επιστήμονα με μεταπτυχιακές σπουδές στο αντικείμενο της υπόψη θέσης, αλλά και ανέντιμο να αποπροσανατολίζεται η πολιτική συζήτηση με το γυναικείο σώμα και στις επιλογές φωτογράφησης στις ταινίες που έκανε ως ηθοποιός. Διότι από όσο αντιλαμβάνομαι δεν χρησιμοποίησε το σώμα της για να ασκήσει γοητεία να καταλάβει κάποια θέση συμβούλου ή πολιτευτή, την επιστήμη της σχρησιμοποίησε. Με πλεονάζον σεβασμό, θεωρώ το άρθρο χυδαίο και ανέντιμο και θα μου επιτρέψετε να μη το βάλω σε παραπομπή. 

Μόνο η Επωνυμία, ή και η Έντιμη Ανωνυμία Συμβάλλουν στο Διάλογο;

Εάν οι απόψεις είναι ειλικρινείς και τίμιες, αξίζουν πάντοτε απάντησης, ακόμη κι αν για κάποιο λόγο είναι ανώνυμες (π.χ. φόβος, διακρίσεις κ.ά.). Διότι σε όλες τις απόψεις, τελικώς η ουσία του διαλόγου βρίσκεται στα επιχειρήματα, ακόμη κι αν το πρόσωπο που τις υποστηρίζει έχει μία διαφορετική βαρύτητα λόγω της ιστορίας του. Πως μπορούμε να αποκλείσουμε οποιονδήποτε μπορεί να μιλήσει σωστά, ακόμη κι αν είναι ανώνυμες; Βέβαια συχνά αποδίδουμε διαφορετική βαρύτητα στις απόψεις κάποιου επώνυμου, όμως νομίζω ότι ποτέ δεν πρέπει να  είμαστε απόλυτοι. Θα ήταν, συνεπώς, λάθος να αποκλείαμε μία ανώνυμη άποψη, μόνο από την "ανωνυμία", για τον επιπλέον λόγο ότι η ανωνυμία σε μία σωστή άποψη μπορεί να έχει ευγενικά κίνητρα, λ.χ. όταν ο συντάκτης είναι μετριόφρων και δεν επιζητά την αναγνώριση ή δεν λειτουργεί ιδιοτελώς, εάν κάποιος αναγνώστης θα μπορούσε να το εκλάβει ευνοϊκά για το συντάκτη της άποψης κι αυτό δεν επιδιώκεται - άλλωστε γνωρίζουμε περιπτώσεις που σε ορισμένες θρησκείες εκφράζονται ανώνυμα από ταπεινοφροσύνη ώστε να μην καρπωθούν την επιβράβευση των ανθρώπων, όμως όχι για να παραπλανήσουν τον αναγνώστη (που συχνα αυτό είναι το βαρύνον κίνητρο στις ανώνυμες απόψεις).

Όπως, κι οι τυχόν επιθετικές απαντήσεις, εφόσον είναι επώνυμες κι ειλικρινείς, τότε τις θεωρούμε έντιμες και αξίζουν απάντησης και τιμής. Διότι όταν κάποιο Πρόσωπο με Άποψη και Θάρρος Γνώμης διαφωνεί, τότε η διαφωνία τιμά το διάλογο. Όταν κάποιος Άνθρωπος με Προσωπικότητα εκφράζεται διαφωνώντας, ώστε όχι μόνο οφείλουμε απάντηση αλλά οφείλουμε στο διάλογο να αναλογιστούμε εάν ο εκφραστής της άποψης έχει δίκιο. Διότι προφανώς μπορούμε να κάνουμε και λάθος. Κι αν στην ανώνυμη απάντηση πρέπει να εξετάζουμε την ορθότητα της, υποθέτωντας και συνεκτιμώντας τα κίνητρα της, στην επώνυμη οφείλουμε να το πράξουμε. 
Εάν τώρα μία άποψη στο διαδίκτυο είναι πασιφανώς υβριστική και κακόβουλη, εάν είναι ανώνυμη θα πρέπει ενδεχομένως να ενδιαφερόμαστε για την ποινική δίωξη, όμως προσωπικά σπάνια θα σκεφτόμουν την ποινική δίωξη σε μία επώνυμη υβριστική δήλωση στο διαδίκτυο, για τον επιπλέον λόγο ότι ο συντάκτης της επιλέγει να την εκφέρει επώνυμα, χαρακτηρίζεται κι ο ίδιος  από αυτήν, ενώ θα μπορούσε να το πράξει ανώνυμα, συνεπώς σε κάθε περίπτωση μία επώνυμη διαφωνία, δικαιούται μελέτης και απάντησης. Κατ' αρχήν το οφείλουμε στον εαυτό μας,  για το δικό μας το καλό, εάν τυχόν κάνουμε λάθος. Διότι μία επώνυμη άποψη έχει το εχέγγυο μίας αυξημένης σοβαρότητας του Προσώπου που υπεύθυνα ή δημόσια την απευθύνει.

             Τέλος, προσωπικά, όταν διαβάζω μία ανώνυμη άποψη την οποία αντιλαμβάνομαι ως κακόβουλη και με ταπεινά κίνητρα, αποφεύγω να την απαντώ εφόσον είναι τόσο εμφανώς κακόβουλη και δεν αφήνει αμφιβολίες για τις προθέσεις της. Όμως προτιμώ να την αφήνω αναρτημένη, χωρίς να τιμώ τον εκφραστή της με την απάντηση μου. Όμως με ωφελεί να φαίνεται τι περιλαμβάνει ο «αντίλογος»: επιχειρήματα, εμμονές, ή ύβρεις; Με ωφελεί διότι γλυτώνω από "κατά λάθος" ή "από παρεξήγηση" φίλους. Τουλάχιστο με εκτιμούν όσοι διαβάζουν τις θέσεις μου, προβληματίζονται, διαβάζουν την κριτική, κι ακόμη (ή ιδιαίτερα) αν οι λόγοι μου "ενοχλούν" (γνωρίζουμε ότι η αλήθεια μάλλον πάντα ενοχλεί), όσοι ακόμη και τότε μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια στα λόγια μου, τότε δεν είναι τα λόγια μου που αξίζουν της προσοχής αλλά πιο πολύ αξίζουν αυτοί οι Πολίτες που διακρίνουν την αλήθεια, κι αλίμονο σε μία πολιτεία που οι πολίτες δεν μπορούν να κρίνουν δίκαια (δεν είναι περιττό να αναφερθούμε στην περίπτωση του Σωκράτη).

Συνεπώς υποστηρίζω ότι το μείζον σε μία ανωνυμία είναι τα κίνητρα, λόγος για τον οποίο πάντα διαβάζω με σοβαρότητα ακόμη και τις ανώνυμες απόψεις κι αν έχουν επιχειρήματα, εάν είναι τίμιες και ειλικρινείς, ακόμη κι αν διαφωνώ και τύχει να τις θεωρώ λανθασμένες (πολλώ δεν μάλλον οι επώνυμες), αξίζουν και τις τιμώ με την απάντηση μου.